مـی‌آیـد اسـتـجـابت اگـر پـیـشـواز تـو            فخر خـداست محـفـل راز و نـیـاز تو

محراب خانه نـورٌ عـلی نـور می‌شود            از جـانـماز و وصـلۀ چـادر نـمـاز تو

فـهـم بشر به ساحـت درکـت نمی‌رسد            پـنـهـان شده به دست خـداونـد راز تو

این آن حقیقتی‌ست که کتمان نمی‌شود            غیر از عـلی نـبوده کسی هـم‌ تراز تو

ای سـاده زیـسـتـی تو تـدریس بنـدگی            ای شـوکـت بـهـشـت گـلـیمِ جــهاز تو

نامت سلام داشت، قیامت قـیام داشت            زنده است آن شهـادت تـاریخ‌ ساز تو

فردا که‌اختیار شفاعت به‌دست ‌توست            داریـم مـا امـیـد بـه بـرگ جــواز تـو